De eerste bewoners van Tereken zouden Frankische inwijkelingen geweest zijn. Landbouwers en bosontginners vestigden zich omstreeks het begin van de vijfde eeuw langs de kanten van Heimolen en de Kiemerstraat.
Al heel vroeg werd op Tereken, over de splitsing van de weg naar Waasmunster en de Kapelstraat, een Mariabeeldje vereerd. Of dit beeldje destijds aan een eik hing (Ter - eken) of ten toon werd gesteld in een houten bidplaats is nu niet meer uit te maken. Wel staat vast dat er later een kapel werd gebouwd. Dat was toen, naast de hoofdkerk - waarvan de bouw in 1262 begon - de enige openbare bidplaats te St. -Niklaas.

Sint-Jozefkerk De parochie van St.-Jozef werd pas veel later gesticht: namelijk in 1872 als derde in de rij na de St.-Niklaasparochie en de O.-L.-Vrouwparochie. Enkele jaren later, in 1878, werd onze neogotische kerk voltooid. Een monumentale kerk, opgericht ter ere van Jozef, de vader van Jezus, maar met glasramen die het verhaal van Jozef de dromer vertellen.
De binnenrestauratie van onze kerk is – in verschillende fasen weliswaar – volop bezig.
In 2016 werd onze geloofsgemeenschap Sint Jozef Tereken deel van de "nieuwe" parochie Sint-Niklaas.

Informatie over onze Sint-Jozefkerk:

De kerk is toegankelijk voor rolstoelgebruikers (helling aan de zijdeur).
Er is een WC in de sacristie (niet geschikt voor rolstoelgebruikers).

Lees de kunsthistorische nota.
Over de beelden Mozes en Sint-Jozef.
Bekijk de foto-inventaris.
Bekijk de glasramen (foto's van voor de renovatie in 2016-2017).
Bekijk de obiits. 		glasraam

Bij de stichting van onze parochie stond Tereken bekend als een arme wijk. Men verdiende er vooral de kost als landbouwer, klompenmaker of wever, typische beroepen met klein gewin. Er waren over het algemeen veel werklozen en behoeftigen. Die ietwat marginale positie was trouwens blijkbaar niet nieuw, in het begin van de 17e eeuw stonden aan de Dendermondse Steenweg, iets voorbij de huidige Kiemerstraat, de 'Lazarihuyskens', waar de melaatsen in afzondering woonden. Ondanks - of misschien juist omwille van - het feit dat men wel eens op hen neerkeek ("Tereken waar de katten door de venster z..."), zijn de Terekenaren steeds fier geweest op hun wijk en was, en is er een groot gevoel van samenhorigheid.


Zo'n hechte gemeenschap was er ook rond Sint-Lutgard, een hulpkerk die in 1965 - dank zij de enthousiaste inzet van velen - werd gebouwd in de Kiemerstraat.
Sinds de hervormingen die in de stad werden gehouden, zijn de vieringen daar weggevallen – tot grote spijt van de trouwe kerkgangers.
Vanaf 2015 heeft dit gebouw een totaal andere (niet kerkelijke) bestemming. 		Sint-Lutgardkerk



Sint-Jozef is ook steeds een actieve geloofsgemeenschap geweest op vele gebieden, met een grote betrokkenheid en inzet van leken. Op het gebied van medezeggenschap behoren we tot de voorlopers: een parochieraad werd al opgestart in 1956 en het "Tereken Overleg(t)" staat nu nog altijd open voor alle geïnteresseerden en voor de vertegenwoordigers van alle werkgroepen en bewegingen.
En vanuit het besef dat een levende geloofsgemeenschap geen éénmanszaak is, werd daarnaast in 1982 begonnen met een parochieploeg = een beleidsploeg van een zevental mensen die twee maal per maand samenkomen en het gehele reilen en zeilen van de gemeenschap behartigen (nu "Lokale Pastorale werkGroep Tereken").

In deze levendige geloofsgemeenschap heten we je van harte welkom. We hopen dat je je hier snel thuis mag voelen en dat als je op zoek bent naar wat warmte, genegenheid, echtheid, zingeving en evangelische inspiratie je bij ons kan vinden wat je zoekt.
In deze tijd en in deze stad willen wij zo graag kerk en geloofsgemeenschap zijn: onze deuren staan open, je bent er welgekomen.