Stel: u mag God één vraag stellen. Hoe zou die luiden?
Oosterhuis
Een vraag stellen? Het klinkt misschien arrogant, maar ik denk dat ik Zijn antwoord weet.
Het antwoord is dat het goed komt – een antwoord op de vraag hoe het afloopt, waar het heen gaat, hoe het moet.
Hij zegt toch eigenlijk in de bijbel: ‘Jullie zijn bij machte om het goed te maken met elkaar.’
Dat is het verhaal natuurlijk: mensen moeten het zelf doen. Dat kan ook.
De bijbel heeft als refrein dat niets onmogelijk is.
Dat mensen voor elkaar – dit is dan mijn vertaling – zo goed als God kunnen zijn.
Met een wat dubbele betekenis ja.
Ach, het is maar goed dat we Hem geen vraag kunnen stellen.
Stel je eens voor dat er antwoord kwam.
Voor iemand die zich “christen” noemt, heeft geloven een plaats in het dagdagelijkse leven.
Het is als het ware net als met ademen en eten: we kunnen niet zonder.
Maar bepaalde momenten in het leven ervaren mensen als heel belangrijk,
we noemen ze ook wel “mijlpalen in ons leven”.
Dan willen we niets liever dan God vragen stellen.
En we zoeken woorden, maar liever nog tekens die ons helpen
om zo’n moment een plaats te geven.
Ook dan (of is het:“zeker dan”?)
wil God met mensen meegaan en hen zeggen: “Het komt goed!”.
Iemand zei eens: “het is een cadeau van God …”
een belangrijk gebeuren dus om zorgvuldig mee om te gaan.
In het kerkelijk jargon spreken we daarom van een sacrament.